मना...
तुझ्याच रे साठी
मी उभी सागरकाठी
प्रयत्नात बुडून जाण्याच्या
ये ना रे मना .....
वाचवायला नाही !! तर ???
बुडायला .
माझ्यात हरवून जायला .
माझ्या मनात
ये ना रे मना .....!
वाचतोस अन तुला आवडतही
तुझच आहे तुझच राहील
काव्य माझं हृदय माझं
जगणं ही आणि मरणही
कधी होऊन एकाकी
अंधाराशी नाते जोडते
अलगद येणारा आठवांचा उजेड
एकांताला दूर लोटते
बोलण्यापेक्षा अबोला तुझा
कधीही भासतो छान
नयनांची बोलताना बोली
एकांतातही होते रममाण
पहिला पाऊल प्रेमातल
कस जपून जपून टाकलेलं
लपून लपून भेटताना
स्वतःला स्वतःपासून झाकलेलं
करावे कुर्बान तुझ्यावर
सारे जे माझे आहे
तुझ्याविण जीवन जगणे
जणू जीवनावरच ओझे आहे
भटकंतीला जाताना
वारे सुगंध घेऊन गेले
तुझ्या स्पर्शाची कस्तूरी
अजूनही मनी दरवळे
चेहेर्यावर तुझ्या
प्रश्नचिन्ह हजार
सारी सोडवावी मीच
आग्रह तुझा
कि करार ?
साध्या तुझ्या आठवणीने
हृदय स्पंदने व्याकुळ होतात
निसर्ग निरस भासतो
पाषाणही शोकाकुल होतात
माथ्यावर हात ठेऊन
नक्कीच विचार करतेस
कि नुसतीच विचारांना सतावून
विचारांना विचारात पाडतेस ?
आज मी अनुभवले
तुझ्याविना ते क्षण
रडका चेहरा बघून माझा
हसतोय निर्जीव दर्पण
स्वप्नात येणारी ती
माझ्या कवितेत वसते
प्रीत वेडीपिशी तेव्हा
कल्पनेतच फुलते
माझ्यावर रुसून एकदा तरी
आरशासमोर उभी रहा
बघ , तुझं तुलाच हसू येईल
प्रयत्न तर करून पहा !!!!!!!
No comments:
Post a Comment